PSZENICA - ZABÓJCA XXI WIEKU

PSZENICA - ZABÓJCA XXI WIEKU.

W czasach starożytnych pszenica charakteryzowała się dużą ilością wartości odżywczych, jednakże dzisiejsza pszenica jest podobna do niej tylko z nazwy.

Przodkiem współczesnej pszenicy jest samopsza, zawierająca 14 chromosomów. Współczesne odmiany PSZENICY mogą mieć od kilkuset do nawet tysięcy chromosomów, a krzyżowania jakim poddano ją w laboratoriach są tak złożone, że aż niemożliwe do odtworzenia.

Współczesna pszenica to twór genetyków z lat 60-70-tych i najbardziej zmieniony GENETYCZNIE produkt żywnościowy na ziemi.

Wykorzystując metodę splicingu, genetycy wstawiali i usuwali geny, aby uzyskać wyższe plony. Jaki będzie to miało wpływ na zdrowie, nie było tematem ich badań, a szkoda, bo być może wiele osób nie męczyło by się z cukrzycą, zapaleniem stawów, astmą,alergią,  rakiem, nadciśnieniem czy innymi chorobami powstałymi w wyniku złego jedzenia.

Nasza pszenica, z której wypiekany jest chleb czy chrupiące bułki, to odmiany półkarłowe, odporne na pleśń, suszę, wysoką temperaturę, a nawet wiele środków chwastobójczych! Ma duże, grube kłosy bo ziarna ma być dużo. Niestety, na tym kończą się jej pożądane cechy…

Spożywanie pszenicy stanowi zagrożenie zdrowia dla ludzkiej populacji.

Każda żywność przetworzona z pszenicy jest jak trucizna dla organizmu, ponieważ powoduje więcej zagrożeń dla zdrowia niż korzyści.

Nasiona i zarodki PSZENICY są napromieniowywane substancjami chemicznymi, promieniami gamma i rentgenowskim, a wszystko po to, aby stworzyć odpowiednią mutację, odporną i ekonomiczną.



WSPÓŁCZESNA PSZENICA, NAWET TA PEŁNOZIARNISTA, POBUDZA APETYT:

*GLIADYNA:

Dzieje się tak dlatego, że jednym ze składników pszenicy jest gliadyna. Nasz przewód pokarmowy rozkłada gliadynę na egzorfiny, które są związkami morfinopodobnymi i działają jak narkotyki. To one nasilają apetyt, wywołują napady głodu, uzależniają od jedzenia chleba i innych wypieków.
Ponadto gliadyny, działają jak opium dla mózgu, powodując bardzo wiele przykrych dolegliwości. Na przykład, u dzieci chorych na ADHD, gliadyny mogą powodować, a nawet pogłębiać objawy choroby w tym: wybuchy złości, nadaktywność i brak koncentracji.
Osoby ze schizofrenią mogą mieć poważne halucynacje, a osoby chore na depresję, w tym chorobę dwubiegunową i maniakalną, gliadyny powodują wiele zaburzeń w odżywianiu, najczęściej ogromy apetyt, przeradzający się w obsesje na punkcie jedzenia.

*GLUTEN:

Drugim białkiem występującym w pszenicy jest gluten. Pszenne białko, które ma działanie toksyczne. Powoduje on zanik kosmków jelitowych, przez co wchłanianie pokarmu jest mocno upośledzone. Mimo tego, że jemy, nasz organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości witamin i minerałów, bo po prostu ich nie wchłania tak jak powinien. Stąd np. bóle głowy, migreny, nieładna skóra, nie pohamowany apetyt, zaburzenia neurologiczne, demencja, choroby serca, zaćma, cukrzyca, zapalenie stawów i trzewna akumulacja tłuszczu, nie wspominając już o pełnej gamie nietolerancji, dyskomfortu i wzdęciach, które są obecnie odczuwane przez miliony ludzi i wiele innych problemów ze zdrowiem.
Stąd także epidemia cukrzycy. Obecnie około 300 milionów ludzi choruje na tę chorobę.
Szacuje się, że tylko w Polsce jest około 3 milionów!

*AMYLOPEKTYNA:

Pszenica zawiera związek o nazwie Amylopektyna. Amylopektyna zawarta w pszenicy podnosi poziom cukru we krwi bardziej niż jakikolwiek inny węglowodan, nawet szybciej niż biały cukier! Jeśli jesz pszenicę na śniadanie, obiad i kolację, to powoduje to przyrost tłuszczu trzewnego, który otacza jelita, serce, wątrobę i nerki. Prowadzi to do powstania „pszennego brzucha”
Dwie kromki pszennego chleba, podnoszą poziom cukru we krwi, szybciej niż 6 łyżeczek cukru! Dwie kromki chleba pszenicy mogą zwiększyć poziom cukru we krwi o wiele więcej niż wiele czekoladowych batonów. Wysokie stężenie glukozy może prowadzić do glikacji, która z kolei powoduje zapalenie stawów (glikację chrząstki), zaćmę (glikację białek soczewek), cukrzycę (glikotoksyczność komórek beta trzustki), lipogenezę de novo wątroby, która zwiększa triglicerydy a tym samym zwiększa narażenie na aterogenne (czyli takie które powodują choroby serca) małe cząstki LDL, które prowadzą do zawałów serca. Powtarzający się wysoki poziom cukru we krwi spowodowany dietą bogatą w ziarna pszenicy ma bardzo destrukcyjne działanie i prowadzi do przyrostu masy ciała (w szczególności trzewnej tkanki tłuszczowej), zwiększenia oporności na insulinę, leptynę (co prowadzi do otyłości) i wiele innych powikłań zdrowotnych.
Jeśli nasz organizm ciągle ma takie skoki insuliny, to po pewnym czasie doprowadzi to do insulinooporności, a insulinooporność do cukrzycy.
Zmiany w kodzie genetycznym i tym samym antygenowy profil pół-karłowatych bardzo wydajnych odmian pszenicy obecnych teraz na rynku, odpowiadają za wzrost potencjału celiakii.
Nierozpoznana celiakia wiąże się z prawie czterokrotnie zwiększonym ryzykiem przedwczesnej śmierci, co sprawia, że jest to jedna z bardziej niebezpiecznych nietolerancji żywieniowych. Choroba ta w swojej podstawowej formie ujawnia się poprzez przewlekłe zapalenia. Wśród populacji konsumującej pszenicę powszechne są przewlekłe choroby zapalne i zwyrodnieniowe.

*AGLUTYNINA:

Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za wiele trudnych do zdiagnozowania przyczyn popularnych chorób związanych ze spożyciem pszenicy jest mała lecz niezwykle silna substancja chemiczna zawarta w PSZENICY, znana jako „aglutynina z kiełków pszenicy” (WGA) .
Nawet w małych ilościach WGA może powodować bardzo negatywne skutki, które mogą być immunotoksyczne, kardiotoksyczne… i neurotoksyczne(takie jak ataksja lub demencja).

ODSTAWIENIE PSZENICY SKUTKUJE:

-zmniejszenie apetytu
-schudnięcie (0soby, które przestały jeść produkty z pszenicy, schudły średnio od 11,8 do 12,5 kg w ciągu 6 miesięcy)
-obniżony poziom cukru we krwi
-zmniejszenie bólu stawów
-zmniejszenie objawów niedoczynności tarczycy i Hashimoto
-koniec obsesji na punkcie jedzenia
-obniżenie ciśnienia tętniczego
-obniżenie stężenia trójglicerydów
-zmniejszony niepokój
-zwiększenie energii
-poprawa jakości snu
-zmniejszenie objawów depresji

*SUBSTYTUTY PSZENICY*

1.Ziarna zbóż: Jęczmień, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, tef i dziki ryż pochodzą z tej samej rodziny ziaren zbóż co pszenica. Wszystkie mąki, które pochodzą z ziaren zbóż mogą być stosowane jako substytut pszenicy. Powszechnie dostępne są jęczmień, kasza gryczana, ryż i mąka żytnia. Mniej popularne mąki można nabyć przez internet lub w sklepach ze zdrową żywnością. Uwaga: osoby z alergią na gluten muszą również unikać jęczmienia, owsa i żyta.

2.Ziarna niezbożowe: Amarant, quinoa i gryki to trzy zbożopodobne ziarna niezwiązane z ziarnami zbóż. Rzadko zdarzają się ludzie wrażliwi na te ziarna. Amarant, quinoa i gryki są bezglutenowe i dlatego nie nadają się do robienia kwaszonego chleba; jednak są one doskonałe na szybkie pieczywo i ciastka.

3.Przetwory z orzechów: Mielone orzechy takie jak migdały, orzechy laskowe lub orzechy włoskie to najbogatsze substytuty mąki na ciasta i ciasteczka. Ponieważ zawierają one delikatne kwasy tłuszczowe, są to produkty o krótkiej trwałości i dlatego należałoby samemu mielić orzechy w maszynce tuż przed użyciem. Produkty z orzechów wymagają środka wiążącego, takiego jak jaja. Ponieważ kasztany zawierają mniej tłuszczu niż inne orzechy, mąka kasztanowa ma dłuższy okres trwałości. Jest ona dostępna w Internecie.

4.Mąka fasolowa: Suszona fasola, czyli np. fasola biała, pinto i ciecierzyca mogą być mielone i używane w połączeniu z innymi mąkami jako alternatywa do pszenicy. Mąka fasolowa nie jest jednak zawsze zalecana. Smakuje jak fasola i sprawia, że wypieki są gęste i trudne do strawienia.

5.Inne substytuty mąki: Skrobia ziemniaczana, maranty proszku i tapioka to składniki zagęszczające, którymi można zastąpić pszenicę w sosach. Składniki skrobiowe w wypiekach służą jako środek wiążący.

Ze względu na nieodpowiedzialnie wysoki poziom częstotliwości hybrydyzacji, przetwarzania i nieuniknionej modyfikacji genetycznej dzisiejszej pszenicy, istnieje tylko jedno rozwiązanie dla zdrowia i odnowy biologicznej przyszłych pokoleń. Należy odstawić całkowicie pszenicę i edukować społeczeństwo na temat powstających coraz to nowych odmian tego zboża, coraz bardziej śmiercionośnych od tych, które już dziś spożywamy.